Sjúkraliðinn

Jæja þá er komið að því að gera sína fyrstu bloggfærslu og er þetta því fyrsti í bloggi í dag.

                                           

 

Við erum fimmtán skvísur (að eigin mati) sem erum í framhaldsnámi sjúkraliða í öldrun. Þetta er mjög skemmtilegt nám og  góður hópur samankominn. Á meðfylgjandi mynd sést Brynhildur setja upp þvaglegg hjá einum heimilismanni/konu skólans, en þetta er svona eitt af því sem við erum að læra í þessu námi.

Í skólanum er verið að reyna að gera okkur að vægum tölvunördum - spurning hvernig til tekst en við leggjum okkur allar fram, flestar komnar með þykk lesgleraugu og allar mætum við í hnökróttum lopapeysum og í slitnum gúmmítúttum svo Svanhildur tölvukennari sjái nú að við leggjum okkur allar fram en í raun litum við svona út áður en við urðum nördar. En Svanhildur hefur tekið þá ákvörðun að á haustönninni eigum við að blogga og þetta er afraksturinn.

 

Þar sem ég reyni nú að sinna því sem ég tek mér fyrir hendur  þá hef ég auðvitað setið við tölvuna og gert öll þau verkefni sem Guðrún Hildur hefur sett okkur fyrir, fyrir næstu viku. Búin að svara öllum þeim spurningum sem viðkoma hjartanu og gera svo  samviskulega hjúkrunarmeðferð fyrir hana Siggu blessaða sem er nú orðin 78 ára, trúlega verður hún 79 á árinu ef hún hressist, hún fékk fyrir hjartað á hjúkrunarheimilinu þar sem hún býr og var auðvitað send beint á sjúkrahús. Þar voru allar hjúkrunargreiningar gerðar en heimavinnan okkar var sem sagt að finna hjúkrunarmeðferðirnar og verkþættina og gekk það að lokum með aðstoð besta sjúkraliða landsins hennar Halldóru vinkonu minnar sem er hafsjór af fróðleik og búin að fara í gegnum þetta nám- gott að eiga góða vini. Ég ætla ekki að gleyma að þakka nöfnu minni Ásgeirs, ég held að það sé hennar hjartans mál að ég standi mig ekki síður en hún enda kemur öll hennar aðstoð beint frá hennar dýpstu hjarta rótum.

 

 Við skvísurnar fimmtán erum að fara til Valencia á haustönninni og teljum við að ástæða þess að við eigum að blogga sé sú að Svanhildur kemst ekki með en vill fylgjast með sjúkraliðanördunum sem hún kennir, athuga hvort þeir fari sér nokkuð að voða þarna á Spáni. Við erum reyndar með tvo kennara með okkur til að ekkert fari nú úrskeiðis og allar skili sér aftur heim. Annars ætlar Brenda bara að rölta á milli elliheimila og skoða aðstæður þar og spurning hvort Elín skrölti þetta með henni - aldrei að vita hvar maður lendir þegar aldurinn færist yfir og kannski engin pláss á Íslandi.  Sigrún og Arndís ætla að læra spænsku, skilst að þær séu sáttar við að læra tvö orð trúlega verður það Hola og Si en Guðrún Ásgeirs gæti nú kennt þeim eitthvað, hún sagðist kunna eina setningu á spænsku sem er Yo quiero uno doble Tequila, hún var víst lengi að læra þetta en eftir það þá fer hún minnst þrisvar á ári til Spánar til að geta sýnt manninum sínum hversu klár hún er í spánsku. Já blessunin það er bara þarna sem hún getur drukkið Tequila í ró og næði og skandalíserað án þess að það komi í Séð og heyrt. Við hinar erum svo menningarlegar að við ætlum í skoðunarferðir og njóta þessar fallegu borgar, ekkert áfengi né búðaráp, jú auðvitað Ragga og Guðrúnurnar tvær Ásgeirs og Hólm ætla að fylla ferðatöskurnar af skóm og hafa meira að segja beðið okkur hinar að taka með aukatöskur svo við getum fyllt þær af skóm fyrir þær - spurning hvort þær fá þær svo til baka ef þær hafa valið vel - við gætum kannski selt skóna þeirra í Kolaportinu upp í ferðina

Hef þetta ekki lengra í bili

Sjúkraliðinn